Modlitwa przed wieczerzą wigilijną

Obchodzenie świąt Bożego Narodzenia przypomina, że przez Jezusa Chrystusa przyszedł do ludzi Bóg.  Boże Narodzenie jest więc znakiem największego obdarowania człowieka.

Bóg darował siebie ludziom w Jezusie Chrystusie. Prawda ta budzi w nas radość i szczęście. Dzięki niej jesteśmy dla siebie bardziej bliscy i bardziej życzliwi. Prawda ta uświadamia też, że "miłość na każdy dzień" jest możliwa, że może stawać się - naszym ,,chlebem powszednim".     

  

W wigilijny wieczór w szczególny sposób łączymy. się z tymi, którzy nie mogą z nami zasiąść do wspólnej wieczerzy. Znakiem łączących nas więzów jest opłatek. Tym, których wśród nas nie ma, ślemy go nawet w najdalsze zakątki świata. Wszystko po to, aby okazać im pamięć, łączność i życzliwość. Z myślą o nieobecnych pozostawiamy przy wigilijnym stole wolne miejsce.

W dzisiejszy wieczór nie możemy zapominać, że Boże Narodzenie to przyjście Boga do ludzi w Jezusie Chrystusie. Przychodzi On, abyśmy rozpoznali Boże zaproszenia do życia z Bogiem przez całą wieczność w szczęściu i radości. Boże Narodzenie jest wydarzeniem, w którym Bóg zapewnia, że trwając w jedności życia z Jezusem Chrystusem osiągniemy spełnienie wszystkich naszych nadziei i oczekiwań.

Świadomi tych wielkich darów, które niesie ludziom Boże Narodzenie, jesteśmy Bogu winni wdzięczność za ukazanie pełnego sensu ludzkiego życia. Wdzięczność tę wyrażamy modlitwą, śpiewaniem kolęd, a przede wszystkim uczestniczeniem w Eucharystii Bożonarodzeniowej.    

MODLITWA PRZED WIECZERZĄ WIGILIJNĄ

Zapalamy ustawioną na stole świecę

Prowadzący: W imię Ojca, i Syna, i Ducha Świętego.

Wszyscy: Amen.

P. Chrystus się narodził.

W. Cieszmy się i weselmy.

P. W Betlejem zrodziła się dla nas nadzieja. Bóg zamieszkał pośród ludzi, aby odmienić nasz los. Wraz z tym wydarzeniem inaczej zaczęły toczyć się ludzkie losy. Wydarzenie Bożego Narodzenia zmieniło bieg historii. Od niego zaczęto na nowo liczyć czas. Tak opowiada o wydarzeniu z Betlejem Martyrologium rzymskie. Jest to księga zawierająca imiona świętych i błogosławionych od zarania chrześcijaństwa.

Czyta ktoś z zebranych przy stole wigilijnym:

W roku pięćtysięcznym sto dziewięćdziesiątym dziewiątym od stworzenia świata, kiedy Bóg stworzył niebo i ziemię - w roku dwutysięcznym dziewięćsetnym pięćdziesiątym siódmym od potopu - w roku tysiąc pięćset dziesiątym od Mojżesza i od wyjścia ludu izraelskiego z Egiptu - w roku tysięcznym trzydziestym drugim od namaszczenia Dawida na króla - w sześćdziesiątym piątym tygodniu według proroctwa Daniela - w olimpiadzie sto dziewięćdziesiątej czwartej - w roku siedemset pięćdziesiątym drugim od założenia Rzymu - w roku czterdziestym drugim panowania Oktawiana Augusta - kiedy cały świat pogrążył się w pokoju - w szóstej epoce świata - Jezus Chrystus, Bóg Odwieczny i Syn Ojca Przedwiecznego, pragnąc świat uświęcić najmiłościwszym przyjściem swoim - poczęty z Ducha Świętego, w dziewięć miesięcy po swoim poczęciu w Betlejem Judzkim rodzi się z Maryi Dziewicy, stawszy się człowiekiem: NARODZENIE PANA NASZEGO JEZUSA CHRYSTUSA WEDLUG CIAŁA!

Prowadzący: Tak o tym wydarzeniu opowiada święty Łukasz Ewangelista

Czyta ktoś z zebranych przy stole wigilijnym:

W owym czasie wyszło rozporządzenie Cezara Augusta, żeby przeprowadzić spis ludności w całym państwie. Pierwszy ten spis odbył się wówczas, gdy wielkorządcą Syrii był Kwiryniusz. Wybierali się więc wszyscy, aby się dać zapisać, każdy do swego miasta. Udał się także Józef z Galilei, z miasta Nazaret, do Judei, do miasta Dawidowego, zwanego Betlejem, ponieważ pochodził z domu i rodu Dawida, żeby się dać zapisać z poślubioną sobie Maryją, która była brzemienna. Kiedy tam przebywali, nadszedł dla Maryi czas rozwiązania. Porodziła swego pierworodnego Syna, owinęła Go w pieluszki i położyła w żłobie, gdyż nie było dla nich miejsca w gospodzie. W tej samej okolicy przebywali w polu pasterze i trzymali straż nocną nad swoją trzodą. Naraz stanął przy nich anioł Pański i chwała Pańska zewsząd ich oświeciła, tak że bardzo się przestraszyli. Lecz anioł rzekł do nich: «Nie bójcie się! Oto zwiastuję wam radość wielką, która będzie udziałem całego narodu: dziś w mieście Dawida narodził się wam Zbawiciel, którym jest Mesjasz, Pan. A to będzie znakiem dla was: Znajdziecie Niemowlę, owinięte w pieluszki i leżące w żłobie». I nagle przyłączyło się do anioła mnóstwo zastępów niebieskich, które wielbiły Boga słowami: 

«Chwała Bogu na wysokościach,

a na ziemi pokój

ludziom Jego upodobania» (Łk 2, 1-14).

P. Przyłączmy się do tych, którzy wielbią Boga i dziękują Mu za Jego przyjście do ludzi!

Śpiewamy jedną z ulubionych kolęd.

P. Aby przyjąć wydarzenie, o którym opowiada Ewangelia potrzebna jest wiara. Wyznajmy ją i prośmy Boga o jej umocnienie.

W. Wierzę w Boga,

Ojca wszechmogącego,

Stworzyciela nieba i ziemi

I w Jezusa Chrystusa,

Syna Jego jedynego,

Pana naszego,

który się począł z Ducha Świętego,

narodził się z Maryi Panny.

Umęczon pod Ponckim Piłatem,

ukrzyżowan, umarł i pogrzebion.

Zstąpił do piekieł.

Trzeciego dnia zmartwychwstał,

Wstąpił na niebiosa,

siedzi po prawicy Boga Ojca

wszechmogącego.

Stamtąd przyjdzie sądzić

żywych i umarłych.

Wierzę w Ducha Świętego,

święty Kościół powszechny,

świętych obcowanie,

grzechów odpuszczenie,

ciała zmartwychwstanie,

żywot wieczny.

Amen.

P. Uwielbiając Chrystusa, który stał się do nas podobny we wszystkim prócz grzechu i z gorącą wiarą zanośmy do Niego nasze błagania:

P. Panie, Ty przychodząc na świat objawiłeś nam wierność Boga, rozpocząłeś nowe czasy zapowiedziane przez proroków, spraw abyśmy wierni pozostali wyznawanej wierze.

W. Ciebie prosimy, wysłuchaj nas Panie.

P. Chryste, Ty przychodząc na ziemię opromieniasz ją radością. Obdarz nią tych, o których szczególnie dzisiaj pamiętamy.

W. Ciebie prosimy...

P. Chryste, Królu nieba i ziemi, Ty posłałeś aniołów, aby ludziom głosili pokój, obdarz Twoim pokojem naszą rodzinę, naszą Ojczyznę całą ludzkość.

W. Ciebie prosimy...

P. Panie, Twoje narodzenie przynosi wszystkim ludziom obietnicę wiecznej radości. Oświecaj niewidzących, umacniaj słabych i pocieszaj biednych. Zjednocz z sobą wszystkich zmarłych.

W. Ciebie prosimy...

P. W intencjach naszej rodziny z prośbą o błogosławieństwo odmówmy Modlitwę Pańską.

Ojcze nasz …

P. Bóg Ojciec wszechmogący niech nas napełni swoją radością, zachowa w miłości i wzajemnej zgodzie.

W. Amen.

P. Jednorodzony Syn Boży niech nas wspomaga w poznaniu i rozumieniu tajemnicy Bożego Narodzenia i wezwania nas do życia z Bogiem.

W. Amen.

P. Duch Święty niech zawsze udziela naszym poczynaniom sił do wytrwania w wyznawanej wierze.

W. Amen.

P. Niech nas wszystkich błogosławi, zachowa i strzeże Bóg wszechmogący: Ojciec i Syn, i Duch Święty. 

W. Amen.

P. Z tym błogosławieństwem podzielmy się opłatkiem złóżmy sobie życzenia.

oprac. prof. Zbigniew Marek SJ