IV - 1 - Zmartwychwstanie
Złe duchy wiedziały, że na zawsze
wymknęły im się dusze świętych, idące od początku świata do Otchłani.
Odwiedziła to miejsce dusza Chrystusa, niosąc tryumfalną wieść o dokonanym
odkupieniu, radosną zapowiedź wyzwolenia wszystkich za 40 dni. Potem połączyła
się z ciałem, blaskiem swej chwały oświecając wszystko co żyje. Piekło przy
użyciu swego wypróbowanego narzędzia, jakim są pieniądze, zamknęło usta
świadkom Zmartwychwstania pilnującym grobu. Jednak Baranek Zabity, lecz
Wiecznie Żyjący, znajdzie dosyć świadków, którzy za wiarę w Zmartwychwstanie
oddadzą swoje życie doczesne, aby zyskać wieczne. Nie zlękną się zabijających
ich ciało, lecz bezsilnych wobec ich duszy.
Niech z Ran Zmartwychwstałego
Pana spłynie moc na wszystkich cierpiących za wiarę w Prawdziwego Boga, a
klęska spadnie na duchy ciemności, posługujące się prześladowcami Kościoła.
IV - 2 - Wniebowstąpienie
Syn Boży, otoczywszy swoją ludzką
naturę przeogromną chwałą, porywa ją ku niebu i wynosi na prawicę Ojca. Razem z
sobą wprowadza do nieba wszystkich, którzy okazali się tego godni. Czyni to ku
wściekłości upadłych aniołów, których zazdrość nie ma granic. Zechcą do końca
świata porywać dusze w kierunku przeciwnym, lecz Jezus wstępujący do nieba dał
swojemu Kościołowi nakaz: „Wypędzajcie złe duchy, uzdrawiajcie chorych,
wskrzeszajcie umarłych". Dzieło to wypełnia Kościół zwłaszcza przez
sakramenty święte, dzięki którym nawet duchowo umarli - pogrążeni w grzechach
ciężkich, w nałogach, w niewierze i rozpaczy - otwierają swoje serca dla Boga i
Jego łaski.
Niech mocą sakramentów świętych,
a także sakramentalii, do których należą egzorcyzmy, poniosą klęskę wszystkie
złe duchy wszędzie tam, gdzie sięga władza i moc Chrystusowego Kościoła.
IV - 3 - Zesłanie Ducha Świętego
Dobre drzewo ludzkiej duszy
przynosi Boskiemu Ogrodnikowi, Duchowi Świętemu, dobre owoce: miłość, radość,
pokój, cierpliwość, uprzejmość, dobroć, wierność, łagodność, opanowanie,
czystość i wstrzemięźliwość. Rajski Wąż zna doskonale, i to już od dziecka,
ogród naszej duszy i próbuje działać w nim, oczekując swoich trujących owoców
jako odwrotności tamtych. Wyhodowuje więc nienawiść, smutek, strach, wojny na
większą lub mniejszą skalę, niecierpliwość, brutalność, egoizm, niewierność,
gniew, popędliwość, nieczystość, brak umiarkowania, wszystkie inne wady i złe
przyzwyczajenia. Nawet jeśli już odniósł jakieś zwycięstwa, Duch Święty zawsze
chce przyjść nam z pomocą.
Niech mocą Ducha Świętego, mieszkającego i działającego w nas, złamana zostanie moc siewcy wad i wszelkiego zła. Niech uzbrojenie w postaci siedmiu darów Ducha Świętego zapewni nam zwycięstwo.
Niech mocą Ducha Świętego, mieszkającego i działającego w nas, złamana zostanie moc siewcy wad i wszelkiego zła. Niech uzbrojenie w postaci siedmiu darów Ducha Świętego zapewni nam zwycięstwo.
IV
- 4 - Wniebowzięcie Maryi
Stwarzając Maryję oraz
kształtując w Jej łonie ludzką naturę Syna Bożego Bóg powtórzył niejako swoje
rajskie dzieło… Jednak Nowego Adama i Nową Ewę umieścił nie w rajskim ogrodzie,
lecz na ziemi rodzącej osty i ciernie, zamieszkanej przez ludzi skażonych
grzechem pierworodnym i obciążonych większą skłonnością do złego, niż do
dobrego. I oto w tych straszliwych warunkach, wśród niesłychanych ataków
zbuntowanych aniołów oraz zniewolonych przez nich ludzi, wśród męczarni i
przeciwności, Jezus i Maryja wytrwali w pełnej miłości do Boga, w posłuszeństwie
bez granic. Wniebowzięcie Maryi jest więc tryumfem Stwórcy, a klęską szatana,
który jednak zechce się mścić na nas - „pięcie Niewiasty".
Niech mocą tej Tajemnicy uchodzi szatan z dusz pogrążonych w grzechach ciężkich, zwłaszcza konających w rozpaczy. Niech ustąpi przed Maryją Najpokorniejszą, Bramą Niebieską.
Niech mocą tej Tajemnicy uchodzi szatan z dusz pogrążonych w grzechach ciężkich, zwłaszcza konających w rozpaczy. Niech ustąpi przed Maryją Najpokorniejszą, Bramą Niebieską.
IV - 5 - Ukoronowanie Maryi
Jest bardzo możliwe, że w tej
Tajemnicy wypełnia się Boży scenariusz, ukazany Lucyferowi i wszystkim aniołom
na początku ich próby: Niewiasta obejmuje na wieki królewską władzę nie tylko
nad ludźmi, ale także nad wszystkimi aniołami. Zakochany w samym sobie, w swym
pięknie i w swej wielkości Lucyfer nie chciał zgodzić się na to, że inne
stworzenie, cielesny człowiek, otrzyma w niebie nad nim władzę, i zawołał: „Nie
będę służył!!!" Cóż teraz jemu, strąconemu do piekła przez Archanioła
Michała i wierną Bogu armię, pozostało? Żyje tylko żądzą zemsty na Bogu i
odebrania mu ludzi, zwłaszcza tych, którzy stanowią ziemski poczet Królowej. To
ci, którzy mówią Jej: „Totus Tuus!"
Niech moc tej Tajemnicy ochrania wszystkich oddanych Maryi w niewolę miłości. Niech zniweczy moc wszystkich sług szatana na ziemi, by mógł nadejść Tryumf Niepokalanego Serca Maryi.
Niech moc tej Tajemnicy ochrania wszystkich oddanych Maryi w niewolę miłości. Niech zniweczy moc wszystkich sług szatana na ziemi, by mógł nadejść Tryumf Niepokalanego Serca Maryi.
Zakończenie
Dziękujemy Ci Boże za wszystkie
zwycięstwa, które zostały odniesione pod dowództwem Królowej Różańca Świętego.
Dziękujemy Ci za przyszłe zwycięstwa oraz za tę chwałę, jaką przyniosła Ci i
jeszcze przyniesie ta walka, jak też za nasz w niej udział. Chwała Ojcu i Synowi i
Duchowi Świętemu…
Немає коментарів:
Дописати коментар